* Ate, patawad po sa pagsasalita ko ng basura laban sa iyo. Ako ang may kasalanan kung bakit nasira yung dagang optikal ko. Ang babaw talaga. Bumili naman ako ng pampalit mula sa CD-R King.
* Hindi kailangang parating bago ang regalo.
* Kakainis talaga yung nangyari kanina sa Novaliches. Nagparinig yung tita ko tungkol sa hindi ko paniniwala na may Diyos. Kung mayroon lang sanang silahis ng pag-asang maiintidihan niya ako, idinepensa ko sana yung sarili ko at ang aking mga paniniwala. Nakakainis talaga kasi naroon pa yung pamilya ko at mga pinsan. At bakit nangyari ang lahat ng ito? Dahil sa tatay ko. Siya ang nagkwento sa tita ko na ateista ako. Sabi niya hindi ko dapat itago iyon at maiintidihan naman daw ako nito. Pero dati pa namin alam na sarado Romano Katoliko itong tita kong tumulong ng malaki sa pagbibigay sa amin ng suporta pinansyal. Ang gusto lang naman talaga ng tatay ko ay yaong hindi ko/namin itago ang katotohanan sa tita ko (na ateista ako). Ang punto ko naman ay hindi ko naman ikinakaila iyon. Mas okey nga lang kung hindi namin siya gabayan tungo sa pagkakaalam noon. Sa sama ng loob ko, naging tulala ako sa malaking bahagi ng aming pagdalaw. Dinaan ko na lamang ang aking sama ng loob sa paglamon ng pansit, ang paborito kong ulam. Medyo gago nga ako kasi halatang masama yung loob ko at hinid ako sumagot kahit na kinausap ako.
Sunday, January 28, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment